چگونه برروی زمین آب بهوجود آمد؟
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۸۸۶۷۰
ایتنا - ممکن است فعلوانفعالات بین اقیانوس ماگمایی اولیه زمین و اتمسفر هیدروژن مولکولی باعث تولید آب شده باشد.
بر اساس مطالعهای جدید، آب زمین در سالهای شکلگیری این سیاره از فعل و انفعالات بین اتمسفرهای غنی از هیدروژن و اقیانوسهای ماگما (گداختهای) به وجود آمده است.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پژوهشهای قبلی حاکی از آن بود که زمین و سایر سیارات سنگی منظومه شمسی، از قرص غبار و گازی که خورشید ما را در دوران جوانی خود احاطه کرده بود، شکل گرفتهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مطالعات نشان دادهاند که در مراحل اولیه منظومه شمسی، اجرام بزرگ با یکدیگر برخورد کردند و پیشسیارهای را تشکیل دادند که در نهایت زمین را به وجود آورد.
پژوهشگران دریافتند سیاره بزرگتر و داغتر شد و بهدلیل گرمای برخوردها و عناصر رادیواکتیو، به شکل یک اقیانوس ماگمایی عظیم ذوب شد.
پژوهشگران، ازجمله محققان دانشگاه کالیفرنیا در لسآنجلس در ایالات متحده، میگویند که با گذشت زمان و با سرد شدن سیاره، متراکمترین ماده به سمت داخل فرو رفت و زمین را به سه لایه مجزای آن - هسته فلزی، جدار سنگی و پوسته - تقسیم کرد.
در جدیدترین مطالعه که بهتازگی در مجله نیچر منتشر شده است، دانشمندان مدلهای جدیدی برای شکلگیری زمین ایجاد کردند تا ببینند آیا میتوان ویژگیهای شیمیایی متمایز سیاره آبی را تکرار کرد یا نه.
آنها نشان دادند که در زمان هستی اولیه زمین، فعلوانفعالات بین اقیانوس ماگما و اتمسفر اولیه هیدروژن مولکولی میتوانست برخی از ویژگیهای این سیاره، مانند فراوانی آب را به وجود آورد.
پژوهشگران با بررسی ۲۵ ترکیب مختلف و ۱۸ نوع واکنش گوناگون از روشهای ریاضی برای مدلسازی تبادل مواد بین اتمسفر هیدروژن مولکولی و اقیانوسهای ماگما استفاده کردند.
فعلوانفعالات پیچیده بین مواد شیمیایی مختلفی که آنها شبیهسازی کردند، دادههایی را درمورد تاریخچه احتمالی شکلگیری زمین به دست داد.
در زمین اولیه شبیهسازی شده، فعلوانفعالات بین اقیانوس ماگما و اتمسفر به حرکت تودههای بزرگ هیدروژنی به درون هسته فلزی، اکسیداسیون جدار سنگی و تولید مقادیر زیادی آب منجر شد.
دانشمندان میگویند حتی اگر تمام مواد سنگی که برای تشکیل سیاره در حال رشد با هم برخورد کردهاند، کاملا خشک باشند، این فعلوانفعالات میتوانست مقادیری «زیاد» آب تولید کند.
در حالی که منابع آب دیگری مانند ستارههای دنبالهدار و شهابسنگها نیز ممکن است وجود داشته باشد، آنها میگویند که این منابع برای توضیح وضعیت فعلی زمین ضروری نیستند.
آنات شهر، یکی از نویسندگان این مطالعه از علوم کارنگی (Carnegie Science) گفت: «این تنها یک توضیح احتمالی برای تکامل سیاره ما است، اما این توضیح ارتباط مهمی بین تاریخ شکلگیری زمین و مهمترین سیارات فراخورشیدی ایجاد میکند که در مدار ستارههای دوردست کشف شدهاند و ابرزمینها و زیر نپتونها نامیده میشوند.»
پژوهشگران بخشی از این مطالعه در حال حاضر در تلاشاند تا ترکیب شیمیایی مهمترین سیارات کهکشان راه شیری را آشکار کنند و چارچوبی برای تشخیص نشانههای حیات در جهانهای دور ایجاد کنند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: زمین فضا ناسا اقیانوس ماگما شکل گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۸۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان معمای حفره غول پیکر قطب جنوب را حل کردند
ایتنا - دانشمندان معمای چگونگی شکلگیری یک حفره بزرگ در یخ دریای قطب جنوب را که برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ کشف شد حل کردند.
برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ سوراخ نادری در آب بدون یخ، به نام پلینیا polynya، کشف شد اما پس از مدتی تا سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ناپدید یا بسته شد. در سال ۲۰۱۷ باز شدن دوباره این سوراخ دانشمندان را مجبور کرد برای کشف حقیقت در مورد رمز و راز تشکیل این دهانه جستجو کنند.
به گزارش دیلی میل بریتانیا، محققان دانشگاه ساوتهمپتون دریافتند که علت آن در واقع ترکیبی از جریانهای آب اقیانوس، بادها و افزایش سطح نمک در آب است که منجر به ذوب شدن یخهای دریا میشود.
دانشمندان این کشف را در دهه ۱۹۷۰ به نام کوه زیر آب در دریای ودل نامگذاری کردند.
پلینیاها معمولاً در یخهای دریایی که در نواحی ساحلی قطب جنوب یافت میشوند، هر ساله تشکیل میشوند، اما برای آنها غیرعادی است که صدها مایل دورتر در اقیانوس باز، جایی که دریا در عمق هزاران فوتی است، تشکیل شوند.
آدیتیا نارایانان، محقق فوق دکتری در دانشگاه ساوتهمپتون و محقق اصلی این مطالعه گفت: «پلینیا مائودریس در دهه ۱۹۷۰ زمانی که ماهوارههای سنجش از دور که میتوانستند یخ دریا را بر فراز اقیانوس جنوبی ببینند برای اولین بار به فضا پرتاب شدند، کشف شد.
در طول زمستانهای متوالی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ ادامه یافت، و اقیانوسشناسان در آن زمان تصور میکردند که این یک رویداد سالانه خواهد بود، اما از دهه ۱۹۷۰، این اتفاق فقط به صورت پراکنده و برای دورههای کوتاه مدت رخ داده است.
آدیتیا افزود: «۲۰۱۷ اولین باری بود که از دهه ۱۹۷۰ چنین پلینیای بزرگ و با عمر طولانی را در دریای ودل دیدیم.»
محققان با استفاده از نقشههای یخ دریا، دادههای حیوانات دریایی برچسبگذاریشده و یک مدل اقیانوسی تولیدشده توسط کامپیوتر، چگونگی شکلگیری پلینیا را تا این اندازه دور از ساحل کشف کردند.
نتایج نشان داد که جریان در حال حرکت در اطراف کوه Maud Rise در زیر آب در دریای Weddell، گردابهای متلاطم ایجاد میکند، یک جریان معکوس، که نمک را به سطح دریا منتقل میکند، فرآیندی به نام انتقال Ekman رخ میدهد آب با زاویه ۹۰ درجه نسبت به باد باعث میشود نمک با حرارت روی سطح مخلوط شود و یخ را ذوب کند.
آلبرتو ناورا گاراپاتو، نویسنده و استاد دانشگاه ساوتهمپتون، میگوید: «انتقال اکمن عنصر کلیدی گم شدهای بود که برای افزایش تعادل نمک و حفظ اختلاط نمک و گرما به سمت آبهای سطحی ضروری بود.»
محققان حدس میزنند که طوفانهای قطبی که از منطقه عبور میکنند میتوانند باعث افزایش حمل و نقل اکمن شده و نمک بیشتری را به سطح زمین بیاورند، اما آنها توضیح دادند که تحقیقاتشان قادر به تأیید این نظریه نیست.
اکنون محققان هشدار میدهند که polynya میتواند تأثیر منفی بر اقیانوسها داشته باشد و به افزایش ۰.۳ اینچی سطح آب دریاها از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ کمک کند.